Myrthe vertelt je iedere maand wat ze allemaal meemaakt als uitgever. In juni werkten we voor het eerst weer op kantoor en konden we de ‘normale’ draad weer een beetje oppakken.

Hoewel ik erg blij ben met mijn thuiskantoortje, ging de vlag stiekem toch wel een beetje uit toen we hoorden dat we weer op kantoor mochten zitten! Per 1 juni besloten we weer voorzichtig terug te keren naar onze gezellige studio. Ik moest natuurlijk zorgen voor (hand)alcohol, desinfentiedoekjes, nieuwe huisregels én voldoende afstand, dus er ging een kleine verbouwing aan vooraf maar op 8 juni zaten we er weer! En hoe geconcentreerd we ook thuis konden werken, qua creativiteit is het toch fijner om bij elkaar te zitten -er zijn al direct weer wat nieuwe plannen gesmeed 😏 (En trouwens, laten we ook niet vergeten dat Linda voor het eerst met Fleur op kantoor kon samenwerken!)

Juni begon voor ons hartstikke goed: op 3 juni won Astrid Boonstoppel de Jonge Jury Debuutprijs 2020 voor haar boek Dit is hoe het ging. Omdat nog niet alles op kantoor helemaal klaar was, zaten we allemaal thuis de livestream van de Jonge Jury te bekijken, terwijl we druk met elkaar aan het appen waren. Bij sommige prijzen hoort een uitgever vooraf dat een auteur gewonnen heeft (zodat je het persbericht kunt klaarzetten en bloemen voor je auteur kunt kopen enzo) maar dat was deze keer niet zo. Wij waren dus net zo zenuwachtig als de rest!

De presentator deed het heel sneaky… hij belde de winnaar en pas toen hoorden we dat het Astrid was! Zij viel ook echt om van verbazing, en het is heel leuk om het fragment terug te kijken (als je hier klikt, kom je meteen bij het stukje met de uitreiking). We zijn natuurlijk supertrots op Astrid en ze heeft hem dik verdiend. Inmiddels heeft ze gisteren de eerste versie van haar nieuwe boek, De academie, ingeleverd en ik kan niet wachten om daarin te beginnen! Helaas liggen er wel eerst nog 3 andere manuscripten op mijn redactieskills te wachten, maar ik ga mijn best doen om zo snel mogelijk erin te kunnen beginnen!

Ook in de maand juni zat ik weer elke dag een paar uur te redigeren, en ik ga ervan uit dat dit voorlopig zo zal blijven. We krijgen zoveel nieuwe Nederlandstalige projecten erbij (wat superleuk is!) maar daardoor moet ik wel mijn werkweek opnieuw gaan indelen. Het is nu even de vraag hoe lang ik dit ga volhouden, maar voorlopig gaat het nog best lekker!

In juni was ik eigenlijk maar met twee projecten bezig (die allebei best veel tijd kosten). Ik begon met het corrigeren van Dickens’ Kerstverhaal, die is vertaald door Merel Leene. Omdat dit een klassieker is, ben ik hier veel strenger dan normaal gesproken bij een vertaling: het is heel vervelend voor de vertalers, maar bij deze boeken houd ik tijdens het corrigeren één-op-één het Engelse origineel ernaast, en vergelijk ik elke zin hoe die vertaald is. Ik ben me ervan bewust dat dit heel vervelend is voor de vertaler, maar deze serie vind ik zo belangrijk dat ik me bij wijze van uitzondering zo kinderachtig gedraag, haha.

Op de dagen dat ik niet aan Dickens werk, redigeer ik Zomerburen van Rianne Robben. Ik had vorig jaar al een eerste versie gelezen, maar nu zijn we een aantal rondes verder en kijk ik er voor een laatste keer naar. Het leuke aan dit boek is dat het zich afspeelt in Drenthe en dat ik allerlei dingen leer over de mensen daar en hun gebruiken en gewoontes. Als ik Rianne moet geloven zijn het nogal unieke mensen (totaal anders dan de mensen in de Randstad) en dat komt in het boek zeker naar voren! Ook zijn we ondertussen een stuk verder met het omslag, en die wordt echt fan-tas-tisch (en spoiler: heel anders dan in de catalogus stond). Rianne zal het waarschijnlijk snel kunnen onthullen!

Drie keer per jaar hebben we een klein feestmomentje: dan komt de nieuwe catalogus aan op kantoor. En hoewel je daar natuurlijk al ruim een maand aan gewerkt hebt en je de digitale bestanden ook al hebt gezien, blijft het toch leuk om de brochure in je handen te hebben. En de catalogus ziet er deze keer zo goed uit -ik ben er helemaal verliefd op.

Zo rond de periode dat deze van de drukker komt, hebben we ook een gesprek met onze Nederlandse en Vlaamse vertegenwoordigers. We vertellen dan waar de boeken over gaan, waarom we ze hebben aangekocht of wat er bijzonder is aan het boek. De vertegenwoordigers letten zo goed mogelijk op, en gaan met deze informatie weer naar de Nederlandse en Vlaamse boekhandelaren. Ze waren allebei erg enthousiast, en ze bevestigden dat we een steengoede aanbieding hebben. In Nederland verwachten we veel van Waarom je niet zomaar moet stemmen waar je ouders op stemmen van Titia Hoogendoorn en Nienke Schuitemaker, en in Vlaanderen denken we dat De Grand Tour van Henry Montague het goed gaat doen.

Ik ben héél benieuwd naar jullie lievelingsboek uit deze catalogus. Welke is jouw favoriet?

Een laatste beslissing die ik nam in juni was dat ik de huur van ons huidige kantoorpand op heb gezegd. Ik moest dit vóór 1 juli doen als ik dit jaar wil verhuizen, want anders zou ik er weer een jaar aan vastzitten. Het kantoor is eigenlijk te klein geworden en we willen iets meer ruimte waardoor we ook geconcentreerder kunnen werken. Maar wow, wat voelde dat als een stap! We zijn in dit kantoor als zelfstandige uitgeverij begonnen en naar iets nieuws toe gaan… zijn we daar eigenlijk wel klaar voor? Ik heb tot 17.00 uur gewacht en toen besloten de mail te sturen. Ik weet nog niet precies waar we heen gaan, maar nu moeten we hier sowieso voor 1 oktober weg zijn. Zó spannend!

Juli zal waarschijnlijk voornamelijk in het teken staan van het zoeken van een nieuw pand, en daarnaast ben ik behoorlijk wat redactietaken aan het afronden. De dagen vliegen weer voorbij, maar dankzij mijn planner blijf ik redelijk gestructureerd werken. Toch blijft het gevoel bestaan dat er te weinig uren in een dag zitten -hopelijk is dat binnenkort echt verdwenen!