Op 15 maart verscheen Thuis draag ik bij me van Cecile Korevaar – een belangrijk en (onbedoeld) actueel verhaal, waarin het vluchtelingenthema centraal staat. Op donderdagavond 31 mei werd de jongerenroman officieel gepresenteerd bij A Beautiful Mess in Utrecht. Benieuwd hoe de boekpresentatie was? Lees dan dit verslag!

Atta de Tolk, een spoken word-artiest, opende de boekpresentatie met een prachtige voordracht. Hij vluchtte zelf als jong kind met zijn ouders uit Damascus, waardoor het boek hem extra heeft geraakt. In zijn performance reflecteerde hij op zijn eigen reis, wat thuis voor hem betekent én Cecile’s verhaal over Romeo, Laila en Wassim. Pfoeh, dat kwam wel echt binnen. Het was een indrukwekkend begin van de avond.

Vervolgens was het de beurt aan Cecile zelf om iets te vertellen. Samen met Myrthe sprak ze over de totstandkoming van het boek, wat haar het meeste is bijgekomen van de researchperiode en wat ze de lezer graag wil meegeven. Tijdens dit interview op het podium was de emotie duidelijk voelbaar in de zaal – wat een bijzonder moment! We zijn als uitgeverij ontzettend trots dat Cecile met Thuis draag ik bij me een gezicht geeft aan de duizenden mensen op de vlucht.

Tijdens een boekpresentatie is het gewoonte dat de auteur een symbolisch eerste exemplaar van diens boek overhandigt aan iemand die belangrijk is geweest tijdens het schrijfproces. In Cecile’s geval ging dit niet om één persoon, maar om een drietal. Dat kan natuurlijk ook! Zij overhandigde daarom officieel de “eerste” exemplaren aan Hasan, Michel en Christine – de Syrische jongeren wiens verhalen in Thuis draag ik bij me zijn verwerkt. ‘Deze vriendschap is voor het leven’, sprak Cecile. Wauw, zo mooi.

Hasan, Michel en Christine wilden Cecile tijdens de boekpresentatie heel graag bedanken voor het vertellen van hun verhaal. Hasan pakte als eerste het podium. Hij vroeg de aanwezigen wat “thuis zijn” voor hen betekent en of zij zich ook maar enigszins een voorstelling kunnen maken van de reis die vluchtelingen maken. Hasan sloot af met: ‘lees dit boek. Pas daarna zal je weten wat thuis zijn écht betekent.’

Daarna was het de beurt aan Christine om te vertellen over haar thuis: familie. Tot slot betrad Michel het podium om te vertellen over zijn thuis. Hij liet ook een video zien van zijn moeder, die op Cecile’s favoriete plek in Damascus stond en haar bedankte voor het schrijven van Thuis draag ik bij me. Het drietal gaf Cecile als bedankje nog bloemboeketten én een prachtig kunstwerk met daarop de boektitel in het Arabisch.

We hebben ervoor gekozen om per verkocht boek €1,- te doneren aan Stichting Vluchteling. Want: wat je leent, geef je terug. Dat geldt ook voor de verhalen die Cecile mocht ‘lenen’ om Thuis draag ik bij me zo eerlijk mogelijk neer te zetten. Daarom overhandigde Myrthe tijdens de boekpresentatie een exemplaar van het boek aan Marc Pesch, die aanwezig was namens de stichting. Daarna sprak hij over het belangrijke werk van Stichting Vluchteling, dat ondanks de actuele crisis in Oekraïne onvermoeid doorgaat in alle landen waar hulp hard nodig is. Syrië, Jemen, Afghanistan… Overal ter wereld delen mensen hetzelfde verdriet en verkeren ze in gelijke nood.

Als afsluiter van de avond nam Cecile uitgebreid de tijd om met de aanwezigen te praten en elk boek te voorzien van een persoonlijke boodschap. Het was een indrukwekkende avond vol emotie, precies wat dit bijzondere boek verdient!

Benieuwd geworden? Je vindt Thuis draag ik bij me nu in de boekhandel!

Een greep uit de reacties na verschijning: